"Mir brauche keng Wierder tëschent eis"

De Gert vun Eke hat de selwechte Parcours wéi vill aner Mataarbechter: vum Studentenjob zu permanentem Mataarbechter. Se entdecken hir Leidenschaft fir d'Metzlerei, gi Membere vun der Famill a kënne sech näischt anescht méi virstellen.

E Beruff léieren

"Viru méi wéi 20 Joer hunn ech ugefaang Samschdes bei Renmans zu Deinze ze schaffen. Mäi Brudder huet och do geschafft an ech hat nëmme Positives vun him héieren. Hei huet een nach d'Chance, e Beruff ze léieren: mir engagéieren eis Léierbouwen a Léiermeedercher net fir Drecksaarbecht ze maachen. Et léiert eent, frëscht Fleesch ze verschaffen, ze schneiden an d'Schanken erauszehuelen, och wann d'Fleesch hautdesdaags oft "a Véierel" geliwwert gëtt. "

D'Verbindunge mat de Clientë verstäerken

"Ech hu gesinn, dass villes am Laf vun de Joere geännert huet, mä eppes ass ëmmer d'selwecht bliwwen: d'Zefriddenheet vum Client ass ëmmer eist Haaptzil. Dëst Zil muss een am Blutt hunn, soss huet ee besser en anere Beruff ze wielen. Mir zécken zum Beispill net fir bis de leschte Moment Produiten ze preparéieren, fir de Client wéi e Kinnek ze zerwéieren: séier e Filet marinéieren, e Bifdeck präzis schneiden, e puer Spiisser preparéieren, asw."

Eng Equipe, déi zesummenhält

"All Kompliment gëtt nei Energie fir weider alles ze ginn. Wat Renmans auszeechent, dat ass d'Loyautéit tëschent dem Patron an de Mataarbechter an tëschent de Kollegen. Ech kéint méi no bei mir doheem schaffen, awer eis Equipe fonctionnéiert esou gutt säit sou ville Joere schonn, dass ech léiwer bei hinne bleiwen. Mir brauche keng Wierder méi fir eis ze verstoen. Keen Zweiwel: hei wëll ech meng Pensioun feieren! "